Пошук па сайце

Намеснік кіраўніка НАУ Арцём Брухан паразважаў у эфіры Еўрарадыё пра жорсткія санкцыі, дыскрымінацыю беларусаў і ці збіраецца Захад цалкам адмежавацца ад Беларусі. Калі паглядзець глабальна, мы маем наступнае: 29 чэрвеня ЕС увёў 7-ы санкцыйны пакет. Праз 3 дні Лукашэнка заявіў, што гатовы вызваліць сваіх «праціўнікаў». 13 ліпеня ён жа загадвае адвесці войскі з мяжы Украіны. Праз 4 дні старшыня МЗС Рыжанкоў, у якога бабуля і матуля полькі, анансуе безвіз для 35 еўрапейскіх краінаў. Гэта не выглядае супадзеннем. Чаму еўрапейскія краіны абмяжоўваюць простых беларусаў? Як беларус, я не магу гэта падтрымліваць, але логіка рашэнняў Літвы і Латвіі — бяспека. Яны вельмі хвалююцца наконт агрэсіі, спецслужбаў Лукашэнкі. Там невялікае насельніцтва і шмат расейскамоўных, якія глядзяць крамлёўскую прапаганду. І, гледзячы на гэта, палітыкі краінаў Балтыі прынялі, на жаль, жорсткія і непрыемныя для нас рашэнні. Ці гэта крок, што стаўленне да беларусаў будзе як да расейцаў? Еўрапейскія краіны разумеюць, хто такія беларусы і хто такія расейцы. Робяцца захады, медыйная праца, кантакты з палітыкамі ЕС, каб даваць ясны мэсэдж, што беларусы — гэта не расейцы і не агрэсары. Калі Беларусь не ўвядзе сваё войска ва Украіну — нічога не зменіцца.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол З'явілася інфармацыя пра тое, што рэжым Лукашэнкі вынес смяротны прысуд грамадзяніну ЕС, а канкрэтна Германіі — Рыку Крыгеру, абвінавачанаму па пяці артыкулах КК, уключаючы акт тэрарызму. Інфармацыю пра смяротны прысуд ужо пацвердзіў МЗС ФРГ. Па-першае, сам факт таго, што ў Беларусі ў 21 стагоддзі дагэтуль існуе смяротнае пакаранне, можа мець толькі адну ацэнку: гэтага не павінна быць у еўрапейскай краіне. Гэты прысуд можна трактаваць як тэрарыстычны акт, і Лукашэнка сапраўды з'яўляецца тэрарыстам. За жыццё грамадзяніна Германіі ён запатрабуе нейкую цану — выкуп або абмен. І можна нават выказаць здагадку якую. Ёсць падставы думаць, што ўся гэтая сітуацыя з Рыкам Крыгерам — дамова Лукашэнкі з Крамлём. Бо ў Нямеччыне сядзіць на пажыццёвым зняволенні расійскі супрацоўнік ФСБ Вадзім Красікаў. Паводле некаторых звестак, кіраўнік Крамля некалькі разоў хацеў яго выменяць, але Нямеччына адмаўлялася. Зараз жа Лукашэнка разам з Пуціным вырашылі не пакінуць Берліну выбару — узялі ў закладнікі грамадзяніна Германіі, і прыгразілі яму смяротным пакараннем. Па-другое, неабходна прааналізаваць, да якіх наступстваў можа прывесці знаходжанне ў закладніках у рэжыму грамадзяніна Германіі. Мы разумеем, што дыктатару пляваць на людзей і для яго немагчымасць беларусаў выязджаць у Еўропу — толькі на руку. Дыктатура адчувае сябе значна камфортней у ізаляцыі ад цывілізаванага свету, ізаляваных людзей прасцей апрацоўваць. Зусім іншая гісторыя — гэта таварапатокі і гандаль. Праз новыя санкцыі ЕС магчымасць зарабляць на абыходзе накладзеных на Расію санкцый за вайну супраць Украіны закрываюцца. Як і магчымасць зарабляць на кітайскім транзіце, быць яго «акном у Еўропу» ў рамках ініцыятывы «Адзін пояс — адзін шлях». Пад пагрозай кітайскі транзіт праз Беларусь праз гібрыдную вайну, якую вядзе Лукашэнка супраць еўрапейскіх суседзяў з 2021 года. Польшча разглядае перспектыву закрыцця мяжы з Беларуссю, калі яе патрабаванні не будуць выкананыя: спыненне атакі мігрантамі, выдача забойцы польскага жаўнера і вызваленне Анджэя Пачобута. Кітай ужо выслаў сігнал Лукашэнку, што яму варта ўрэгуляваць свае стасункі з Польшчай. Такім чынам, становішча рэжыму Лукашэнкі на гэты момант вельмі няёмкае. Гарманізацыя санкцый ставіць пад пытанне яго далейшую карыснасць для Расіі як умоўна «самастойнага» суб'екта. Бо ў выніку новага пакета санкцый ЕС, зачыняецца яе беларускае «акно ў Еўропу». На яго цісне тэма кітайскага транзіту. І ў абодвух выпадках ён ужо нясе сур'ёзныя выдаткі. Замест практычных крокаў Лукашэнка робіць дэкаратыўныя. Нядзіўна, што Польшча прама кажа, што яна будзе гатовая да дыялогу пасля рэальных крокаў, а не піяр-заяў. Страшна ўявіць, што будзе з Беларуссю ў доўгатэрміновай перспектыве, калі яна перастане быць транзітнай краінай і застанецца сам-насам з Расіяй. Наша краіна стане тэрыторыяй, якая прадстаўляе выключна цікавасць ваеннага характару, і фінансавая падтрымка такіх персанажаў, як Максім Рыжанкоў і іншых чыноўнікаў, не будзе ў планах Масквы. А Лукашэнка аднойчы не стане. І хай ён зыходзіць з логікі, што пасля яго хоць патоп, але вам, чыноўнікі, потым тут жыць. У краіне, якой неадэкватны дзед-тэрарыст падпісаў смяротны прысуд. Ён яшчэ не выкананы. Але сінія пальцы ўжо на курку.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Прычыны ўвядзення санкцый супраць рэжыму Лукашэнкі Санкцыі, уведзеныя Еўрапейскім саюзам супраць рэжыму Лукашэнкі, заснаваныя на шматлікіх парушэннях міжнароднага права і правоў чалавека. Сярод галоўных прычын, якія заахвоцілі ЕС да такіх мер, варта адзначыць бесперапынныя злачынныя дзеянні рэжыму, якія ставяць пад пагрозу бяспеку ў рэгіёне. За апошнія чатыры гады ЕС увёў санкцыі па цэлым шэрагу падстаў, уключаючы: Саўдзел у агрэсіі Расіі супраць Украіны. Вядзенне гібрыднай вайны супраць краін ЕС з выкарыстаннем нелегальных мігрантаў. Рэпрэсіі і наяўнасць палітвязняў, у тым ліку замежных грамадзян. Абыход санкцый, уведзеных супраць Расіі. Дыверсіі на тэрыторыі краін ЕС. Захоп еўрапейскага грамадзянскага самалёта. Прымусовая дэпартацыя беларусаў у краіны ЕС. Больш за 136 тысяч ахвяр злачынстваў рэжыму Лукашэнкі супраць чалавечнасці. Шэраг іншых падстаў. Лукашэнка і ягоны рэжым з'яўляюцца асноўнай прычынай уведзеных санкцый, бо іх дзеянні наносяць шкоду як беларусам, так і жыхарам краін ЕС. Санкцыі на мэблю, вырабленую зняволенымі і палітвязнямі У 2023 годзе рэжым Лукашэнкі экспартаваў на еўрапейскі рынак мэблю на суму 121,4 млн. еўра, а ў 2022 годзе — на 216,9 млн. еўра. Асноўнымі імпарцёрамі былі Германія і Польшча, а таксама Літва і Румынія. Новыя санкцыі ЕС забараняюць імпарт мэблі з Беларусі, якая падпадае пад мытныя коды 9401 і 9403. Санкцыі на абсталяванне для патрэб агрэсіі Расіі Пад санкцыі трапіў імпарт у Беларусь прамысловага абсталявання, станкоў, радыёлакацыйнай і радыёнавігацыйнай апаратуры, апаратуры дыстанцыйнага радыёкіравання, лазераў, вымяральных прыбораў і іншых тавараў прамысловага прызначэння. Розныя прамысловыя вырабы (XX секцыя ТН ЗЭД) у 2023 годзе складалі ў экспарце ЕС у Беларусь парадку 13% (або 186 млн. еўра), яшчэ 12% (або 173 млн. еўра) — машыны і прыборы (XVI секцыя ТН ЗЭД). Гэтыя тавары выкарыстоўваліся для патрэб ВПК, які падтрымлівае расійскае войска. Цяпер іх пастаўкі з ЕС у Беларусь забароненыя. Санкцыі на кабельную тэхніку Новыя абмежаванні закранулі экспарт правадоў з Беларусі ў ЕС. Тавары з кодам 8544 («Правады ізаляваныя [...]») складалі важны артыкул экспарту рэжыму Лукашэнкі: у 2023 годзе на 96,5 млн. еўра і 119,4 млн. еўра ў 2022 годзе. Увоз гэтай прадукцыі ў ЕС з Беларусі таксама быў забаронены апошнім пакетам санкцый. Санкцыі на абыход расійскіх алмазаў У 2023 годзе Беларусь імпартавала з Расіі алмазы на 246,8 тыс. карат коштам 35 млн. долараў, што значна вышэй за паказчыкі 2021 года (28,3 тыс. карат). Экспарт алмазаў з Беларусі таксама павялічыўся да 220,9 тыс. карат на 30 млн. долараў. Гэта сведчыць пра спробы абысці санкцыі на расійскія алмазы шляхам іх перапродажу пад выглядам беларускіх. Цяпер уведзеная забарона на імпарт у ЕС алмазаў з Беларусі. Кантроль абыходу санкцый Новы санкцыйны пакет ЕС уключае патрабаванне да еўрапейскіх экспарцёраў уключаць у кантракты «агаворку па Беларусі», якая забараняе рээкспарт падсанкцыйных тавараў у гэтую краіну. Еўрапейскія кампаніі, якія экспартуюць абаронныя тавары, павінны забяспечыць механізмы кантролю для прадухілення іх рээкспарту ў Расію. Забаронены таксама транзіт праз Беларусь шэрагу падсанкцыйных тавараў і тэхналогій, уключаючы тавары падвойнага прызначэння. Гэтыя меры накіраваны на тое, каб спыніць абыход санкцый і ўзмацніць кантроль за экспартам у краіны, якія падтрымліваюць агрэсіўныя дзеянні супраць Украіны і іншых дзяржаў.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Сёння ў нас будзе вечар гісторый. Памятаеце, калі мы вучылі англійскую мову, «Once upon a time»... Але калі сур'ёзна, сапраўды тры гісторыі пра тое, як Лукашэнка і яго чыноўнікаў здзьмула ветрам. Гісторыя першая: Дзмітрый Некруты Як новага кіраўніка АП Лукашэнкі адправілі разбірацца са стыхіяй, якая абрынулася на Гомельскую вобласць, але ён схаваўся ў лесе і пабаяўся паехаць да людзей, якія некалькі сутак сядзелі без святла і вады. Навошта быў абвешчаны рэжым надзвычайнага становішча ў Гомельскай вобласці? Каб людзі самі сябе выратавалі? У лукашэнкаўскай сістэме рэжым надзвычайнага здарэння хутчэй азначае не тое, што трэба кінуць усе сілы на дапамогу людзям, а тое, што чыноўнікам небяспечна туды ехаць: там будуць задаваць пытанні, на якія яны нічога не змогуць адказаць і нічым не змогуць дапамагчы. Улады не рэагавалі цэлыя суткі, пакінуўшы людзей сам-насам з разбуральнымі наступствамі буры. У той момант, калі дапамога была сапраўды неабходная, людзі апынуліся прадастаўленыя самі сабе. А Дзмітрый Круты, якога Лукашэнка паслаў на амбразуру, у выніку проста паехаў у лес глядзець на паваленыя дрэвы. Што гэта? А гэта поўная абыякавасць да людзей і пазбяганне адказнасці. І банальна баязлівасць рэжымнага чыноўніка. Рэжыму страшна апынуцца тварам да твару з пацярпелымі людзьмі (а не спецыяльна адабранай масоўкай, як гэта звычайна робіцца пад візіты Лукашэнкі ці буйных чыноўнікаў). Паказушны рэжым баіцца пачуць праўду аб сваёй бескарыснасці і няздольнасці спраўляцца з крызісам. А менавіта гэта ён і прадэманстраваў жыхарам вобласці. Аднак самі беларусы, як і ў часы кавіда, паказалі неверагодную сілу духу і самаарганізацыю. Людзі самі прыбіралі завалы, распілоўвалі паваленыя дрэвы, каб дабрацца да вады. Тыя, у каго былі генератары, дзяліліся электрычнасцю з суседзямі. Беларусы пачалі дзейнічаць самастойна, не чакаючы дапамогі ад тых, хто павінен быў яе даць. І пры гэтым сёння дыктатар прымудрыўся іх жа вінаваціць, вінаваціць простых людзей, якія наогул плацяць падаткі ў бюджэт і ўтрымліваюць Лукашэнку і такіх чыноўнікаў ад дзяржавы, якія абавязаны іх абараняць. Але дыктатар мяркуе, што людзі і не павінны былі нічога чакаць і тым больш выказваць нейкую незадаволенасць. Пры такім «моцным рукамівадзіцеле» нядзіўна, што і яго чыноўнікі лічаць сябе «стромкімі» і важнымі – але толькі да сур'ёзнага крызісу. Ад якога яны аддаюць перавагу схавацца ў кабінеце або, як Дзмітрый Круты — у лесе. Таму што іх турбуе толькі ўласная шкура і пасада, а не тое, што думаюць аб іх працы людзі. Беларусы вартыя лепшага! Гісторыя другая: казкі Алены Паўлечкі Лукашэнкаўскія чыноўнікі, як звычайна, працуюць не для людзей, а для начальства. Старшыня Мазырскага райвыканкама Алена Паўлечка на відэа рапартуе аб паспяховай ліквідацыі амаль усіх непаладак, але рэальнасць аказваецца зусім іншай. Для жыхароў пацярпелых рэгіёнаў гэта выглядае адкрытым здзекам. Большасць людзей шчыра здзіўлены, што аказваецца, у іх ужо ёсць вада і электрычнасць у дамах. Рэальная сітуацыя ў рэгіёнах абсалютна супрацьлеглая той, якую малюе чыноўніца. У лесапаркавых зонах ляжаць аголеныя драты, частка крам не працавала, а ва ўсім 100-тысячным горадзе ўлады раздавалі пітную ваду толькі ў 6 кропках, да якіх многія пенсіянеры проста не ў сілах былі дабрацца. На ўвесь горад працавала толькі адна запраўка, а смс-апавяшчэнне адсутнічала. Гэты дысананс паміж заявамі чыноўніцы і рэальнай сітуацыяй выклікае ў людзей здзіўленне і злосць. Узнікае справядлівае пытанне: для каго насамрэч працуюць чыноўнікі? Замест рэальнай дапамогі людзям, якія пацярпелі ад буры, і прадастаўлення аб'ектыўнай інфармацыі, чыноўнікі імкнуцца дагадзіць начальству, малюючы прыгожую карціну, якая не мае нічога агульнага з рэчаіснасцю. І гэта праблема не толькі гэтага канкрэтнага выпадку. Гэта праблема ўсёй сістэмы вертыкалі ўлады, якую выбудаваў Лукашэнка за 30 гадоў кіравання. Чыноўнікі не хочуць прызнаваць рэальнасць, займаюцца суцэльным самападманам і стварэннем ілюзій сваёй бурнай дзейнасці. Выгароджваючы сябе перад начальнікам яны наносяць вялікую шкоду цэлай краіне і беларусам. Сістэма, якая пабудавана на рабалепства і ўгодніцтва не здольная вырашаць рэальныя праблемы. Лукашэнка можа працягваць трымаць людзей за дурняў, хваліць і ўзнагароджваць сваіх чыноўнікаў, але факты кажуць самі за сябе. Некампетэнтнасць чыноўнікаў не схаваеш пад катком рэпрэсій. Калі людзі сутыкаюцца з такімі чыноўнікамі як Алена Паўлечка, то ніводная прапаганда на свеце не здольная іх пераканаць, што гэтыя чыноўнікі працуюць добра. Беларусам трэба лепшае кіраванне, патрэбныя мясцовыя органы ўлады, якія абіраюцца на сапраўдных выбарах і падсправаздачныя народу, а не казачнікі-прызначэнцы, якія схаваюць любую рэальнасць, трымаючыся сваімі маленькімі пасінелымі пальцамі за невысокія пасады. Патрэбна сістэма, дзе праблемы вырашаюцца, а не замоўчваюцца і людзі маюць рэальную павагу да мясцовага чыноўніка, а чыноўнік да людзей. Гісторыя трэцяя: Лукашэнка і верталёт Што рабіў Лукашэнка ў той час, як 100-тысячны горад выжываў без вады і электрычнасці некалькі дзён? Піў шампанскае ў сваім палацы! Да людзей не прыляцеў, не прыляцеў у Мазыр, аблаяў з кабінета (пакуль што не з бункера), што беларусы скардзяцца на пасіўнасць дзяржавы. Зноў народзец у яго не такі! Чаму Лукашэнка не прыляцеў у Мазыр — аматар «раптам» прыляцець, як чараўнік на тым верталёце, па загадзя спланаваным сцэнары і гуляць у суровага і справядлівага цара, а тут што? «Народны лідар», не паляцеў да «свайго» народу. Ён спалохаўся зноў пачуць народнае «сыходзь» як на МЗКЦ ці што-небудзь больш жорсткае? Гэта табе не ў 2020-м лётаць з аўтаматам без ражка і выходзіць з-за плота толькі тады, калі людзі ўжо сышлі. І дзе ж дапамога «старэйшага брата» Лукашэнкі падчас надзвычайнай сітуацыі? Ці аказала Расія пацярпеламу рэгіёну свайго хаўрусніка хоць нейкую падтрымку? Ці яны могуць дасылаць у Беларусь толькі баявыя дроны і губляць іх паблізу населеных пунктаў? А што, дарэчы, з атамнай электрастанцыяй? Узурпатар так ганарыцца сваёй атамнай цацкай, а людзі засталіся на некалькі дзён без электрычнасці. Для чаго выкарыстоўваецца энергія атамнай электрастанцыі? Абяцанні энергетычнай стабільнасці разбіліся аб першы ж сур'ёзны крызіс. Аказалася, што гэта не крытычна важны аб'ект для краіны, а 10-мільярдная піяр-акцыя Лукашэнкі. Сістэма, якая пабудавана на паказушных праектах, не вытрымлівае сутыкнення з рэальнасцю. Сёння сказаў сваім баязлівым чыноўнікам, што дзяржаўная машына нібыта працуе эфектыўна або са збоямі, але прэтэнзій ён не мае. Як можна будаваць машыну 30 гадоў і не быць здольным вырашыць ніводнага сур'ёзнага крызісу за апошнія гады? Кожны раз, калі ўзнікае крызіс становіцца ясна, што дзяржаўная машына не працуе. Замест кампетэнтнага і пісьменнага рашэння, атрымліваецца толькі хаос. Чыноўнікі хаваюцца хто ў лясах, хто ў кабінетах. Адзінае, што сапраўды «эфектыўна» пры Лукашэнку працуе — машына рэпрэсій. У падаўленні любой нязгоды і іншадумства машына рэпрэсій працуе бесперабойна, адразу відаць, якія былі прыярытэты развіцця ў Лукашэнкі. А на нарадзе Лукашэнка зноў заявіў, што здае іспыт перад беларускім народам, і што народ павінен бачыць, наколькі эфектыўна працуе створаная ім сістэма ўлады. Так экзамен ён ужо каторы раз не здаў. Народ сапраўды ўсё бачыць. Ён бачыць абсалютную няздольнасць вырашаць крызісныя сітуацыі, дастаткова ўспомніць ковід. Лукашэнка дадумаўся параўнаць гэтую крызісную сітуацыю з вайной. Заявіў, што не хапае толькі знішчэння з аўтаматаў і кулямётаў. Знайшоўся воін. Кінулі людзей, сядзяць і лаюць іх на сваіх селектарных нарадах. А яшчэ і дроны лётаюць над галовамі расійскія і нават падаюць ужо побач з населенымі пунктамі — і таксама ніякіх дзеянняў, каб абараніць людзей. Ні слова, ні слоўца. Генералісімус кардонны. Давай яшчэ скажы, што гэта Захад ужыў супраць нас атмасферную зброю. Калі людзям патрэбная была рэальная падтрымка, а не адрэжысаваныя пастаноўкі, Лукашэнка, як звычайна, ён схаваўся. Яму напляваць на беларусаў і на іх праблемы. За шыльдай адважнага «народнага лідара» хаваецца абыякавасць і страх перад беларусамі. Страх пачуць праўду пра сябе, сутыкнуцца з рэальнасцю, у якой перад ім не трымцяць і ня ківаюць, а патрабуюць рэальных дзеянняў. Сапраўдная сіла і адвага заўсёды былі ў руках беларусаў, а не таго, хто называе сябе «бацькам» і хаваецца ад народа ў цяжкія часы. Робім высновы, робім іх разам.

Дамоўленасць аб стварэнні платформы з партфоліа і дадзенымі беларускіх артыстаў у эміграцыі дасягнута падчас рабочай сустрэчы лідара фракцыі «Каманда Латушкі і Рух “За Свабоду”» Паўла Латушкі  і чальца фракцыі, вядомага беларускага акцёра Ігара Сігава  з беларускімі артыстамі. На інтэрнэт-платформе будуць сакумуляваныя звесткі аб беларускіх артыстах у эміграцыі — прадстаўніках Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы, Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі, Гродзенскага абласнога драматычнага тэатра і ўсіх іншых тэатраў, акцёры якіх вымушаны былі пакінуць Беларусь. Партфоліа будзе ўключаць у сябе відэаматэрыялы, фотаздымкі, фільмаграфію, біяграфію, дадзеныя пра валоданне мовамі і іншае. У Польшчы, па розных звестках, сёння можа пражываць больш за 100 артыстаў тэатра і кіно з Беларусі. Платформа дасць магчымасць польскім агенцтвам у сферы кіно знаходзіць і запрашаць беларускіх акцёраў і артыстаў да ўдзелу ў здымках у мастацкіх і тэлевізійных стужках, а ў сваю чаргу беларускім дзеячам культуры — знаходзіць магчымасці для творчай рэалізацыі і працаўладкавання за мяжой.  Папярэдні кошт такой платформы — 3 000 €. Сёння галоўным з’яўляецца пошук фінансавай падтрымкі для стварэння платформы для беларускіх акцёраў, якія вымушана знаходзяцца ў эміграцыі. Калі ў вас ёсць магчымасць падтрымаць праект, прапануем пералічыць сродкі на рахункі НАУ  з пазнакай «On a platform for Belarusian culture».   (просім устрымацца ад пералічэння сродкаў з Беларусі ці з беларускіх банкаў — гэта можа быць небяспечна)

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Павел Латушка пра дэструктыўныя дзеянні дыктатара, якія прыводзяць да абмежаванняў для беларусаў Рэжым Лукашэнкі адкрыта вядзе гібрыдную вайну супраць Польшчы, Літвы, Латвіі. Яшчэ ў 2021 годзе ён арганізаваў міграцыйны крызіс на мяжы з гэтымі краінамі, яго сілавікі курыруюць нелегальных мігрантаў, якія атакуюць памежнікаў, у тым ліку самаробнай зброяй. Месяц таму ў выніку такога нападу быў паранены нажом і пасля памёр польскі вайсковец Матэвуш Сітэк. Агулам 25 польскіх вайскоўцаў атрымалі раненні падчас такіх нападаў. Рэжым закідвае ў суседнія краіны дыверсантаў, якія здзяйсняюць акты сабатажу, падпалы розных аб'ектаў. А галоўнае — рэжым Лукашэнкі з 2022 года з'яўляецца актыўным саўдзельнікам вайны Расіі супраць Украіны. І цалкам заканамерным з'яўляецца тое, што нашы суседзі прымаюць меры ў інтарэсах нацыянальнай бяспекі. Вядома, нам, беларусам, хто не падтрымлівае ўсе гэтыя агрэсіўныя дзеянні рэжыму, хто не хоча бачыць на сваёй зямлі расійскіх жаўнераў і ядзерную зброю, хто выступае супраць вайны і саўдзелу рэжыму ў ёй, хто ў прынцыпе выступае супраць гэтага рэжыму, хоча жыць у нармальнай дэмакратычнай краіне і ў міры з суседзямі — нам здаецца несправядлівым, што асобныя захады, якія прымаюць суседзі для гарантавання сваёй бяспекі, закранаюць нас наўпрост. І менавіта таму беларускія дэмакратычныя сілы выступаюць за тое, каб падзяляць агрэсіўны рэжым Лукашэнкі і беларусаў. І мы будзем працягваць гэта рабіць. Мы заўсёды павінны памятаць, якія ў гэтага прычыны. Чыя палітыка, чые агрэсіўныя дзеянні да гэтага прыводзяць. Хто незаконна захапіў уладу ў краіне, хто зладзіў масавыя рэпрэсіі, хто кінуў за краты тысячы людзей і вымусіў пакінуць сваю родную краіну сотні тысяч. Хто вінаваты ў бесчалавечных катаваннях і смерці ўдзельнікаў мірных пратэстаў і палітвязняў. Хто зрабіў з Беларусі плацдарм для ўварвання ва Украіну, хто з'яўляецца саўдзельнікам гэтай вайны і ваенным злачынцам. Хто тэрарызуе суседнія краіны. Гэта рэжым Лукашэнкі. Мы не можам проста заплюшчыць на ўсё гэта вочы і рабіць выгляд, што нічога не адбываецца. Ці рабіць выгляд, што мы не разумеем, чаму на мяжы Беларусі і ЕС будуецца сцяна, будуюцца абарончыя збудаванні, узмацняецца ахова мяжы. Чаму суседнія краіны ўводзяць абмежаванні на ўезд. Цяпер рэжым Лукашэнкі робіць усё, каб давесці сітуацыю да кропкі, калі беларусы не змогуць уязджаць у ЕС. Каб закрыць беларусаў за новай жалезнай заслонай, бо закрытыя для перамяшчэння людзей межы могуць быць толькі ў інтарэсах дыктатуры. Таму што так прасцей хлусіць, прасцей рэпрэсаваць, прасцей існаваць — у ізаляцыі ад цывілізаванага свету. Лукашэнка з самага першага дня хоча вярнуцца назад у СССР. За жалезную заслону. А лепш — пераўзыйсці «дасягненні» і адразу пераўтварыць Беларусь у другую Паўночную Карэю. Спыніць яго ў гэтым і не даць новай жалезнай заслоне ўпасці можам толькі мы, беларусы. Не толькі палітыкі. А ўсе мы. Адных палітычных аргументаў, каб пераканаць партнёраў не закрывацца ад беларусаў, хутка будзе недастаткова. Неабходныя дзеянні. Хачу звярнуцца да той часткі беларускага грамадства, якая знаходзіцца за мяжой, у бяспецы. Якая можа дзейнічаць адкрыта. Не маўчыце. Выказвайце сваю грамадзянскую пазіцыю. Сваю антываенную пазіцыю. Выходзьце на акцыі, якія ладзяць актывісты. Арганізоўвайце іх самі. Будзьце прыкметнымі. Паказвайце цывілізаванаму свету, што беларусы — супраць дыктатуры Лукашэнкі і вайны. Большасць з вас цяпер жыве ў Еўропе. Хай у вымушанай эміграцыі, але вы зрабілі менавіта еўрапейскі выбар. І сёння менавіта вы, знаходзячыся ў дэмакратычных дзяржавах, карыстаючыся свабодай слова і свабодай сходаў, можаце трансляваць гэты выбар унутр Беларусі. Нашы нацыянальныя інтарэсы — гэта наша агульная справа. Давайце змагацца за іх разам. І разам змагацца з рэжымам, які паставіў сваю смагу ўлады і свае інтарэсы вышэй за нашыя агульныя.

16 ліпеня ў Варшаве адбылася сустрэча першага намесніка Міністра замежных спраў Польшчы Анджэя Шэйны з Паўлам Латушкам, намеснікам кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета і кіраўніком Народнага антыкрызіснага ўпраўлення. Першы намеснік міністра запэўніў, што Польшча не мае намеру змяншаць тэмпы падтрымкі беларускай грамадзянскай супольнасці, каб беларусы не гублялі надзею на дэмакратызацыю сваёй краіны і ідэю вяртання яе ў сям'ю еўрапейскіх народаў. Спадар Шэйна падкрэсліў, што МЗС і ўрад Польшчы ясна падзяляюць рэжым Лукашэнкі і беларускае грамадства, лічаць гэта сапраўды важным: «Лукашэнка — лаяльны падданы Пуціна, а беларускі народ — не падданы Расіі. У гэтым розніца». Павел Латушка і Анджэй Шэйна прыйшлі да адзінай думкі, што паўнавартасная стратэгія на беларускім напрамку павінна распрацоўвацца ў супрацоўніцтве з дэмакратычнымі сіламі Беларусі, каб яна магла быць плённай. На сустрэчы было закранута пытанне змен у сістэме кіравання і вяшчання тэлеканала «Белсат». Інфармацыя, якую Павел Латушка прадставіў першаму намесніку міністра, будзе перададзена прэс-сакратару МЗС, які курыруе дадзеную справу. Таксама быў прапанаваны план удзелу ў далейшых кроках па рэформе тэлеканала. Анджэй Шэйна падкрэсліў, што тэма Беларусі не забываецца ў Польшчы. Ён запэўніў, што Беларусь застаецца стратэгічным пытаннем для польскіх улад. Павел Латушка на сустрэчы агучыў прапанову аб стварэнні групы краін стратэгічных партнёраў Беларусі з лідзіруючай роллю Польшчы, улічваючы, што Міністр замежных спраў Радаслаў Сікорскі раней быў ініцыятарам стварэння Усходняга партнёрства, у якім удзельнічала і Беларусь. Польскаму боку было таксама прапанавана правядзенне консульскіх кансультацый з удзелам прадстаўнікоў беларускіх грамадзянскіх арганізацый. Падчас сустрэчы Павел Латушка прапанаваў абмеркаваць планаваныя змены ў заканадаўстве Польшчы, якія рэгулююць візавыя пытанні. Папярэдняя дамоўленасць пра гэта была дасягнута з дырэктаркай консульскага дэпартамента МЗС Юстынай Хжаноўскай. Павел Латушка узняў пытанне правядзення прававых кансультацый, якія б датычыліся адказнасці рэжыму Лукашэнкі за злачынствы супраць чалавечнасці ў Беларусі, а таксама за саўдзел у агрэсіі супраць Украіны і дэпартацыю ўкраінскіх дзяцей. Павел Латушка ў якасці прадстаўніка Аб'яднанага пераходнага кабінета звярнуўся з прапановай аб узгадненні ў гэтай сувязі сустрэчы з кіраўніцтвам дагаворна-прававога дэпартамента і дэпартамента, які адказвае за АБСЕ ў МЗС Польшчы. Павел Латушка ініцыяваў абмеркаванне апошніх выказванняў Міністра замежных спраў Лукашэнкі Рыжанкова наконт вырашэння праблем на беларуска-польскай мяжы. Павел Латушка паведаміў, што праблема заключаецца не толькі ў самім Лукашэнку, але і ў ягоным асяроддзі і сістэме, якую ён пабудаваў. Інсінуацыі рэжыму аб рашэнні памежных пытанняў можна разглядаць выключна як папулізм і інфармацыйна-прапагандоваю аперацыю, пакуль Лукашэнка не выканае канкрэтныя дзеянні, а менавіта: вызваленне ўсіх палітычных зняволеных; спыненне рэпрэсій унутры Беларусі; спыненне дапамогі Расіі ў вайне супраць Украіны; спыненне штучнага міграцыйнага крызісу на мяжы з Польшчай, Літвой і Латвіяй. Першы намеснік міністра замежных спраў Шэйна выказаў шчырую падтрымку, як дыпламат і як чалавек, беларускаму народу ў нашай барацьбе за свабоду: «Мы павінны дапамагаць Беларусі, каб беларускае грамадства не было русіфікавана. Сярод галоўных і нязменных прыярытэтаў знешняй палітыкі Польшчы з'яўляецца моцны ЕС і НАТА, суверэнная Украіна і свабодная дэмакратычная Беларусь».

«Пры вырашэнні праблем, якія ўзнікаюць у грамадзян Беларусі, дэпартаваных на тэрыторыю Польшчы альбо вымушана пакінуўшых Беларусь, важна разумець, што беларуская дзяржава ў асобе рэжыма Лукашэнкі не стаіць на абароне інтарэсаў беларусаў, а фактычна адмовіліся ад консульска-прававой дапамогі сотням тысяч грамадзян, якія вымушана знаходзяцца па-за межамі Беларусі», — адзначыў намеснік кіраўніцы Аб’яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення Павел Латушка падчас працоўнай сустрэчы з кіраўніком Упраўлення па справах іншаземцаў Польшчы Томашам Цытрыновічам. Томаш Цытрыновіч праінфармаваў, што больш за 130 тысяч грамадзян Беларусі ўжо легалізаваліся на тэрыторыі Польшчы, разам з тым значная частка адпаведных запытаў знаходзіцца ў апрацоўцы. Павел Латушка падзякаваў кіраўніцтву Упраўлення па справах іншаземцаў за ўважлівае стаўленне да праблем беларусаў, якія апынуліся ў вымушанай эміграцыі, а таксама за станоўчыя рашэнні па абсалютнай большасці спраў, датычных атрымання міжнароднай абароны, і пазначыў шэраг праблем, якія яшчэ патрабуюць вырашэння. У прыватнасці, у чарговы раз было ўзнятае пытанне дакументавання беларусаў Ніжнесілезскага ваяводства. На разглядзе ў ваяводстве знаходзіцца 300 зваротаў грамадзян Беларусі. Томаш Цытрыновіч зладзіць візіт у Вроцлаў для сустрэчы з ваяводам і абмеркавання магчымасцей вырашэння сітуацыі, якая там склалася. Аб выніках сустрэчы Томаш Цытрыновіч даў абяцанні праінфармаваць асобна. Таксама ўздымаліся пытанні супрацьдзеяння нядобрасумленным асобам, якія прадаюць месцы ў чарзе на падачу заяў на атрыманне міжнароднай абароны на вул. Табарова, 33 у Варшаве. Кіраўніцтва Упраўлення па справах іншаземцаў праінфармавала, што асобныя меры, скіраваныя на навядзенне парадку, ужо прынятыя, і сітуацыя будзе заставацца на кантролі. Томаш Цытрыновіч паведаміў Паўлу Латушку пра тое, што на наступны год запланавана ўвядзенне ў Польшчы электроннай сістэмы падачы заяў пра выдачу карты побыту, а таксама звярнуў увагу на неабходнасць своечасовага вырашэння беларусамі пытанняў дакументацыі для выключэння крытычных сітуацый на практыцы. У канцы 2025 года пачнуць заканчвацца тэрміны дзеяння дазволаў на гуманітарны побыт, якія былі аформленыя ў 2022 годзе на падставе гуманітарных віз. Да заканчэння гэтага тэрміну Упраўленне рэкамендуе легалізаваць далейшае знаходжанне ў Польшчы ў рамках агульных працэдур. Падставай для легалізацыі могуць быць факт працы ці вучобы, эканамічнай дзейнасці, уз’яднанне сям’і і інш. Асобна былі абмеркаваныя пытанні, звязаныя з атрыманнем міжнароднай абароны на тэрыторыі Польшчы. Томаш Цытрыновіч адзначыў, што калі грамадзяне, якія хадатайнічаюць аб атрыманні міжнароднай абароны на тэрыторыі Польшчы, патрапілі на тэрыторыю краіны на падставе візы, якую выдалі не польскія консульскія ўстановы, а консульскія ўстановы іншых краін-членаў Шэнгенскай зоны, дадзеныя выпадкі будуць разглядацца індывідуальна і будзе разглядацца магчымасць прыняцця да разгляду спраў з агаворкай «аб сувярэннасці» Польшчы пры прыняцці дадзенага рашэння. Кіраўніца ініцыятывы «Partyzanka» Ганна Маціеўская звярнула ўвагу на неабходнасць больш адказнай працы з асобамі, якія знаходзяцца ў працэдуры атрымання міжнароднай абароны, каб не дапускаць перадачы персанальных дадзеных органам рэжыму Лукашэнкі. Адзначыла, што патрабуе таксама павелічэння тэрмін дзейнасці часовага дакумента, які пацвярджае асобу (зараз ён складае 90 дзён і з'яўляецца недастатковым). Кіраўнік Упраўлення паабяцаў, што бліжэйшым часам будуць рэалізаваныя захады па павелічэнні гэтага тэрміну. Павел Латушка выказаў удзячнасць за ўкараненне беларускай мовы ў мабільны дадатак Refugeebook. Кіраўнік Упраўлення па справах іншаземцаў Томаш Цытрыновіч адзначыў, што ў адказ на просьбу НАУ неўзабаве будзе распрацавана і беларускамоўная версія сайта Упраўлення.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Ва ўсякай бяды і трагедыі ёсць канкрэтныя прычыны. Шматлікія разбурэнні і пашкоджанні інфраструктуры населеных пунктаў 14 ліпеня, у тым ліку парушанае электразабеспячэнне большай часткі паўднёвага захаду Гомельскай вобласці, вядома ж, адбыліся па прычыне прыроднай стыхіі, якая абрынулася. Аднак немагчымасць аператыўнага аднаўлення пашкоджанага электразабеспячэння, а адпаведна нармалізацыі жыццёва важных патрэбаў людзей, адбылася менавіта з прычыны дазволу асабіста ад Лукашэнкі на ўварванне расійскіх войскаў ва Украіну з тэрыторыі Беларусі. На першы погляд здаецца, якая тут сувязь? Адказ — самая прамая. На Мазыршчыне электразабеспячэнне да моманту ўварвання ва Украіну магло ажыццяўляцца як па лініі электраперадач з тэрыторыі Беларусі, так і па лініі электраперадач з тэрыторыі Украіны. Напрыклад, электрасетка Мазыра з Гомелем была закальцаваная праз тэрыторыю Украіны. Пасля расійскай агрэсіі Расіі супраць Украіны з тэрыторыі Беларусі лінію «Гомель — Чарнігаў» украінскія ўлады, па зразумелых прычынах, адключылі. Таму закальцоўкі ў Гомельскай вобласці фактычна няма, а адпаведна няма і абавязковай у такіх выпадках альтэрнатывы. У сваю чаргу лінія электраперадач на тэрыторыі краіны была абясточаная з-за абрынутай апоры ЛЭП. Таму мясцовым жыхарам і арганізацыям давялося чакаць, пакуль яе адновяць. Але энергетыкі сваімі сіламі гэта зрабіць не могуць — патрэбна спецыялізаваная арганізацыя. Яе ў тэрміновым парадку выклікалі, аднак праз бюракратыю паўдня не дапускалі да працы, бо ні ў кога не хапіла смеласці заплюшчыць вочы на шматлікія інструкцыі і ўзгадненні, каб хутчэй даць допуск да працы і як мага хутчэй прыступіць да ліквідацыі наступстваў аварыі. Кожны дзень прапаганда Лукашэнкі паўтарае беларусам, што без моцнай рукі, без жорсткай улады немагчыма мабілізаваць грамадства і дзяржаву для вырашэння важных, патрабуючых маментальнага адказу праблем. Але практыка паказвае адваротнае. Вось ужо некалькі дзён у выніку стыхіі, якая абрынулася ў мінулую нядзелю на Беларусь, некалькі буйных гарадоў Гомельскай вобласці знаходзіліся без святла, вады, паліва і прадуктаў харчавання. У ваюючай Украіне, пад ударамі дронаў і ракет, электразабеспячэнне аднаўляецца на працягу сутак, а ў мірнай Беларусі пры дыктатуры Лукашэнкі святло не могуць даць людзям статысячнага Мазыра больш за два дні. І гэта пры тым, што кантроль за вырашэннем праблемы ўзяў на сябе сам дыктатар. Кантроль узяў, але дапамогу не аказаў. Людзі засталіся прадастаўлены самі сабе.

Стратэгія дзеянняў на 2025 год, стаўленне да будучых прэзідэнцкіх выбараў, падрыхтоўка да канферэнцыі «Новая Беларусь», падтрымка незалежных СМІ абмяркоўваецца 15 ліпеня ў Варшаве на пасяджэнні Аб’яднанага пераходнага кабінета (АПК). У сустрэчы бяруць удзел кіраўніца АПК Святлана Ціханоўская і прадстаўнікі — Павел Латушка (па транзіце ўлады) разам з намеснікамі Арцёмам Праскаловічам і Арцёмам Бруханам; Валерый Сахашчык (па абароне і нацыянальнай бяспецы); Аліна Коўшык (па нацыянальным адраджэнні) і яе намеснік Павел Баркоўскі; Вольга Гарбунова (па сацыяльнай палітыцы); Уладзімір Астапенка (па замежных справах, выканаўца абавязкаў), а таксама кіраўнік апарата кабінета Валерый Мацкевіч. Паводле інфармацыі АПК, падчас візіту дэмакратычнага лідара ў Польшчу «запланаваныя сустрэчы з дзеячамі культуры, прадстаўнікамі беларускага бізнесу, дыпламатамі, былымі палітвязнямі, прадстаўнікамі ініцыятыў гуманітарнай дапамогі ўцекачам», а таксама чыноўнікамі польскага Міністэрства ўнутраных спраў і адміністрацыі. Ціханоўская падзякавала польскім уладам «за рашучасць, асабліва ў справе вызвалення палітзняволеных». Дэмсілы, заявіла яна, вітаюць вызваленне ў Беларусі «некалькіх палітвязняў, у прыватнасці Рыгора Кастусёва», і дамагаюцца, каб «былі вызваленыя ўсе, у першую чаргу тыя, хто знаходзіцца ў крытычным стане па здароўі». Палітык выказала надзею, што па выніках сустрэчы ў МУС Польшчы працягне дзейнічаць рабочая група па пытаннях легалізацыі беларусаў і знойдуцца «разумныя рашэнні, каб беларусаў не абмяжоўвалі пры перасячэнні мяжы, а ўсе санкцыі былі накіраваныя найперш на рэжым Лукашэнкі, а не на простых грамадзян Беларусі». Сярод іншага з прадстаўнікамі польскіх уладаў плануецца абмеркаваць выдачу беларусам віз, спрашчэнне ўмоў для адкрыцця банкаўскіх рахункаў.

Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол Рэжым Лукашэнкі стварае для Латвіі і ЕС рэальныя пагрозы, уключаючы гібрыдную агрэсію праз стварэнне штучнага міграцыйнага крызісу на мяжы, а таксама іншыя варожыя дзеянні, у тым ліку павелічэнне вайсковай пагрозы, дыверсійную і прапагандысцкую дзейнасць, якая праводзіцца рэжымам супраць латвійскага грамадства і дзяржавы. Таксама важна адзначыць, што распаўсюджаныя выпадкі, калі грамадзяне Расіі ў мэтах абыходу ўведзеных абмежаванняў выкарыстоўвалі аўтамабілі на беларускіх нумарах для перасячэння мяжы з Латвіяй. Мы цалкам падтрымліваем прыпыненне транзіту тавараў, прызначаных для гандлю, праз мяжу ЕС-Беларусь, каб абмежаваць рух грузавога транспарту і спыніць абыход санкцый, які дазваляе рэжыму Лукашэнкі дыверсіфікаваць крыніцы даходу для дапамогі агрэсару і спрыяе прадаўжэнню агрэсіўнай вайны. Мы толькі што былі сведкамі таго, што такія меры з'яўляюцца эфектыўным сродкам ціску на рэжым Лукашэнкі. Аднак мы ў чарговы раз даводзім нашу пазіцыю аб немэтазгоднасці абмежавання мабільнасці і перамяшчэння людзей. Важна захаваць кантакты паміж супольнасцю выгнаных са сваёй краіны беларусаў і тымі, хто застаўся ўнутры Беларусі. Перабоі ў пасажырапатоку будуць выкарыстоўвацца ў прапагандысцкіх мэтах, каб падарваць палітыку ЕС у дачыненні да Беларусі, малюючы Еўропу, якая ізалюе Беларусь, а не рэжым Лукашэнкі. НАУ лічыць, што неабходна дэманстраваць людзям, што абмежаванні накіраваны не супраць іх, а супраць злачыннага рэжыму. Таксама лічым неабходным даць магчымасць тым, хто хаваецца на тэрыторыі ЕС ад рэжыму Лукашэнкі, у ільготным парадку перарэгістраваць свае транспартныя сродкі. Мы заклікаем урад Латвіі перагледзець гэтае рашэнне ў кантэксце абмежавальных мер, якія ўжываюцца непасрэдна да грамадзян Беларусі. Таксама мы звяртаемся да ўладаў Польшчы і Літвы ўстрымацца ад падобных захадаў, якія ў першую чаргу закранаюць беларускае грамадства, а не рэжым Лукашэнкі. Сёння намеснік міністра ўнутраных спраў Польшчы Мацей Душчык падчас сустрэчы з Аб'яднаным Пераходным Кабінетам пракаментаваў сітуацыю, якая склалася з тым, што Польшча ў бягучы момант не валодае інфармацыяй аб такіх падыходах і рашэнняў такіх не прымала. Але ў выпадку, калі будуць разглядацца такія пытанні, польскі бок будзе прыкладаць намаганні, каб падзяляць рэжым і беларусаў, і гатовы загадзя праінфармаваць аб прыняцці такіх рашэнняў.

Павел Латушка на Фестывалі «TUTAKA» «Чалавек жыве, пакуль марыць. Я думаю, тут сабраліся ўсе беларусы, якія мараць. Мараць пра галоўнае — вярнуць сабе Беларусь. Я вельмі мару пра тое, што вярнуся ў Беларусь. Але марыць недастаткова. Важна рабіць! Кожнага дня!», — сказаў Павел Латушка намеснік кіраўніцы Аб’яднанага Пераходнага Кабінету і кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення падчас адкрыцця фестываля «TUTAKA» на Падляшшы. З 12 па 14 ліпеня непадалёк ад Беластока прайшоў фестываль «TUTAKA», які ўжо не першы год збірае беларусаў з усёй Еўропы на мяжы Польшчы з Беларуссю. І сёлета «TUTAKA» сабрала ў адным месцы тое, што ўяўляе сабой сёння незалежная беларуская культура. Фестываль «TUTAKA» не толькі паказаў багацце і разнастайнасць сучаснай незалежнай беларускай культуры, але і стаў важнай падзеяй для ўсіх, хто імкнецца захаваць і развіваць яе ва ўмовах вымушанай эміграцыі. «Я цешуся з таго факту, што сёння сабраліся таксама беларуская меншасць у Польшчы і беларуская дыяспара. На жаль, беларуская дыяспара з таго факту, што нас дэпартавалі з нашай краіны, але важна, што мы разам. Бо калі мы разам — мы сіла»,  —  заявіў Павел Латушка ў сваім звароце да ўдзельнікаў фестывалю. Гэты фестываль стаў сапраўдным святам для ўсіх, хто цэніць і падтрымлівае беларускія традыцыі, мастацтва і музыку. На працягу трох дзён госці маглі атрымліваць асалоду ад разнастайнай праграмы, якая ўключала канцэрты беларускіх выканаўцаў, тэатральныя пастаноўкі, літаратурныя чытанні і выстаўкі сучасных мастакоў. Акрамя забаўляльнай праграмы фестывалю важнай часткай сталі таксама дыскусійныя пляцоўкі, у адной з якіх прыняў удзел Павел Латушка. На панэлі «Выбары ў Беларусі 2025. Што рабіць далей?» абмяркоўваліся падыходы да выбарчай кампаніі ў Беларусі ў наступным годзе. Таксама разам з прэзідэнткай-элект Святланай Ціханоўскай Павел Латушка сустрэўся з пасламі і прадстаўнікамі Польшчы, Францыі, Швецыі, Канады, Нідэрландаў, ЗША, Латвіі, якія падтрымліваюць беларусаў, і кіраўнікамі Падляшскага ваяводства. Абмеркаваны новыя крокі, якія могуць быць зроблены нашымі партнёрамі для далейшай падтрымкі беларускага народа і ўзмацнення ціску на рэжым. Такія фестывалі, як «TUTAKА». Вялікая грамада беларусаў. Беларуская культура. Гэта сапраўды натхняе. Скончыў свой выступ Павел Латушка  такімі словамі: «На жаль, навала расейская пануе на нашай зямлі. На жаль, жудасны рэжым яшчэ існуе на нашай зямлі. Але гэта жудасная рэч знікне. Знікне не сама сабой. Яна знікне толькі тады, калі мы будзем разам, будзем моцныя, бузем сільныя. Нельга здавацца. Трэба верыць, марыць, жыць. Бо жыве наша родная Беларусь! Жыве Беларусь!»