Павел Паўлавіч Латушка: намеснік кіраўніцы Аб'яднанага Пераходнага Кабінета Беларусі, кіраўнік Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, пасол
Адносна нядаўна быў апублікаваны чарговы рэйтынг, у які ўвайшла Беларусь пад дыктатурай Лукашэнкі. А дакладней антырэйтынг, бо толькі ў такія Беларусь і трапляе ў апошнія гады дзякуючы «мудрай» палітыцы Аляксандра Лукашэнкі.
Што ж гэта за антырэйтынг? У якім чэмпіянаце рэжым Лукашэнкі ўпэўнена заняў 5-е месца, патрапіўшы ў адну турнірную табліцу з Расіяй, Іранам, Сірыяй, Паўночнай Карэяй, М'янмай і Венесуэлай?
(Дарэчы, як вам такое суседства ў прынцыпе? Проста гонар бярэ, праўда?)
Вядома, гэта сарказм. А трапіла наша краіна ў гэтую кампанію ў сувязі з колькасцю ўведзеных санкцый. І вось як выглядае гэты антырэйтынг:
Тут важна звярнуць увагу на паказчык «пасля лютага 2022 года». І мы ўбачым, што амаль палова ўведзеных у дачыненні да Беларусі санкцый — гэта санкцыі, уведзеныя пасля пачатку поўнамаштабнай вайны Расіі супраць Украіны. Вайны, у якой рэжым Лукашэнкі стаў агрэсарам.
Чаму гэта важна? Гэта важна для цвярозага разумення рэальнасці. Лукашэнка ўцягнуў Беларусь у вайну. Можна казаць, што на Беларусь не падаюць ракеты і бомбы, што ў нашы гарады не прылятаюць беспілотнікі — гэта так. І гэта, вядома ж, добра.
Але не адбываецца гэтага толькі таму, што ў адрозненне ад Расіі і рэжыму Лукашэнкі, і сама Украіна, і яе хаўруснікі — разумныя. З Беларусі ва Украіну прыляцела некалькі сотняў ракет. Увайшла ваенная тэхніка, увайшлі салдаты. Якія забілі тысячы людзей. Рэжым Лукашэнкі забяспечыў гэтае ўварванне з тэрыторыі Беларусі.
І калі камусьці здаецца, што гэта не так, калі хтосьці аддае перавагу не заўважаць відавочных доказаў агрэсіі Лукашэнкі — страшных доказаў, такіх як, напрыклад, масавыя забойствы мірных жыхароў ва ўкраінскай Бучы і іншых населеных пунктах Кіеўскай вобласці, якія сталі магчымыя толькі таму, што Лукашэнка забяспечыў уварванне ва Украіну з Беларусі — у гэтым выпадку проста паглядзіце яшчэ раз на гэтую карцінку і паказчык «санкцыі, уведзеныя пасля лютага 2022 года». Гэта санкцыі за вайну.
А ракетных абстрэлаў і баявых дзеянняў на тэрыторыі Беларусі няма не таму, што Лукашэнка такі малайчына і збярог ад гэтага нашу краіну. А таму, што на захад ад Беларусі жывуць адэкватныя і цывілізаваныя людзі, а не вар'яцкія варвары і забойцы.
Санкцыі — гэта цывілізаваны інструмент рэакцыі на злачынствы і варварства такіх далёкіх ад цывілізацыі персанажаў, як Лукашэнка. І прымусу да спынення іх вар'яцтваў. Менавіта таму мы і дамагаемся ўзмацнення і пашырэння санкцый, выкарыстання гэтага і іншых легальных інструментаў міжнароднага ціску на рэжым, які не спыняе сваіх злачынстваў, які не спыняе масавыя рэпрэсіі ў дачыненні да беларусаў, які ўдзельнічае ў незаконным вывазе ўкраінскіх дзяцей, які выкарыстоўвае нелегальных мігрантаў як зброю ў сваёй гібрыднай вайне з Еўрапейскім саюзам.
Мы пастаянна працуем і ўносім прапановы па ўзмацненні эфектыўнасці санкцый, па супрацьдзеянні лабістам, якія спрабуюць іх аслабіць, таму што гэта адзін з нямногіх, а па сутнасці — двух, цывілізаваных інструментаў рэальнага ціску на такія рэжымы, як у Беларусі. Другі інструмент — гэта міжнароднае крымінальнае права, напрыклад, выкарыстанне механізму Міжнароднага крымінальнага суда ў Гаазе, выдачы ордэра якім у дачыненні да Лукашэнкі мы дамагаемся.
Але вернемся да санкцый і антырэйтынгу, у які трапіла Беларусь. Пра што нам кажа 5-е месца?
Па-першае, Лукашэнка — не чэмпіён і нават не бронзавы прызёр. Прынамсі, пакуль. Але ўжо сапраўды — майстар спорту. Не, не па хакеі. А па санкцыях.
Па-другое, гэта кажа пра тое, што Лукашэнка ва ўспрыманні цывілізаванага свету мала чым адрозніваецца ад такіх людаедаў як Башар Асад, Кім Чэн Ын, Мін Аун Хлайн (важак ваеннай хунты ў М'янме) або Нікалас Мадура. Прычым двух апошніх па колькасці санкцый рэжым Лукашэнкі ўжо абагнаў. Ды і ад Паўночнай Карэі ён не моцна адстае.
Гэта па сутнасці і ёсць чорная пазнака. Трапіць у такую кампанію Лукашэнку было прасцей простага — ён зрабіў для гэтага ўсё і нават больш. А вось выйсці з яе Беларусь зможа толькі ў адным выпадку — калі рэжым Лукашэнкі будзе скасаваны.
Хтосьці скажа: але Лукашэнка ўсё ж далёка да таго ж Асада або Кіма, а тым больш да Хамейні і Пуціна па маштабах зробленага. І наогул у свеце поўна страшных дыктатур, паболей дыктатуры Лукашэнкі.
І ў абсалютных значэннях, магчыма, гэты хтосьці будзе збольшага мае рацыю. Але не варта забываць, па-першае, аб геаграфічным становішчы Беларусі — такіх рэпрэсій Еўропа не ведала ўжо вельмі даўно і пакідаць масавы тэрор ля сваіх межаў без увагі ніхто не стане.
Па-другое, Лукашэнка — не проста дыктатар, які здзейсніў не менш за 130 тысяч (!) злачынстваў супраць чалавечнасці ў дачыненні да свайго народа, што само па сабе жахліва. І ён нават не проста гібрыдны агрэсар, які захапіў самалёт і зладзіў міграцыйную вайну з ЕЗ. Ён — ваенны агрэсар, які ўзяў удзел у вайне супраць Украіны на баку Расіі. Прадастаўленне тэрыторыі і інфраструктуры для здзяйснення акта агрэсіі па-іншаму не трактуецца.
І цяпер, па віне Лукашэнкі, Беларусь аб'ектыўна ўспрымаецца Захадам у цэлым і ЕС у прыватнасці як рэальная пагроза. І будзе так успрымацца, пакуль Лукашэнка будзе знаходзіцца ва ўладзе. А пакуль ён будзе ва ўладзе — ён будзе працягваць здзяйсняць злачынствы супраць беларусаў, што ён і робіць. І будзе працягваць сваю агрэсію. Працягваць падтрымліваць вайну. А значыць, нават нягледзячы на зніжэнне тэмпаў прыняцця, новыя санкцыі будуць уводзіцца.
Якая ў гэтага альтэрнатыва?
Як Беларусі выйсці з усіх падобных антырэйтынгаў і заняць годныя пазіцыі ў іншых рэйтынгах, накшталт індэкса якасці жыцця, дэмакратыі, інавацый, эканамічнай свабоды і гэтак далей? І калі ў дачыненні да Беларусі не будзе дзейнічаць ніякіх санкцый?
Адказ просты — для гэтага ў Беларусі не павінна быць дыктатуры, не павінна быць Лукашэнкі і яму падобных.
Санкцыі — гэта адзін з інструментаў, якія могуць дапамагчы нам пазбавіцца ад Лукашэнкі. І мы павінны выкарыстоўваць яго. Нароўні з іншымі інструментамі ціску і паслаблення рэжыму.
Але пры гэтым мы павінны памятаць, што цалкам скасаваць дыктатуру і пабудаваць дэмакратыю ў Беларусі можам толькі мы самі. Толькі мы, беларусы, можам паставіць канчатковую кропку ў барацьбе за сваю свабоду.
Лукашэнка марыць перагарнуць старонку. І мы, беларусы, можам і павінны яе перавярнуць, але толькі так, каб на наступных старонках гэтага прозвішча больш не было ніколі. Калі мы хочам жыць у краіне, назва якой ні ў адным рэйтынгу не стаіць побач з Паўночнай Карэяй.
Comments